Zaterdag 25 juni 2016

In mijn badjas toog ik de camper uit de regen in, een douche later kwam ik naar buiten in de zon! Op de weg vonden we een grote Tesco, dus deden weer even aanvullende boodschappen, de dame bij de kassa vertelde ons over de park & ride in Dartmouth. We reden via Kingsbridge en de kustweg naar Dartmouth. De weg loopt van zuid naar noord en geeft een prachtig zicht over het strand en de kliffen! Heel mooi, wel af en toe wat smal, maar ach, wie kan op zaterdag tegen een camper op? De tomtom stuurde ons de laatste km een laantje in waar de brandnetels aan beiden kanten elkaar kusten. Eenmaal beneden bevestigde een mevrou, in een auto achter ons, dat wij echt niet de oude stad inwilden met de camper, dus keerden we weer om, vonden de p&r en de bus nam ons in 11 minuten mee naar beneden de stad in ( beter dan woonwijken doorsjokken). Zo ongezellig als Plymouth is, zo leuk is Dartmouth. Na een initiële verkenning, begonnen we met koffie (ook echt koffie tegenwoordig) met brownies en raspberry tart, hmmmm. De stad is oud, maar mooi onderhouden. Mooie panden, leuk haventje, ter grootte van een grote vijver, die in de loop van de dag droog valt. Een marktje in het park waarvan de opbrengst weer ten goede komt aan een of ander doel...niet aan de zanger die in de muziektent staat, hij is niet meer te redden. Langs het water, de rivier de Dart, staan mooie hotel en privé huizen. We pakken een castle ferry, wat iets anders is dan een castle fairy, maar het kwam op mij over als de laatste. De schipper bewoog het hemels blauwe bootje voort met een dromige vaart langs huizen uit het verleden en zeilboten van vandaag (aan de overkant hoorde je de stoomtrein vertrekken). Om het nog romantischer te maken gegonnen de kerkbellen te rinkelen, toen wij uit het bootje de treden naar het kasteel betraden. Doordat de bellen veelal nog met de hand worden getrokken ( vaak 6 stuks) geeft dat een geluid, wat wij in Nederland niet kennen. En de bruid was ook nog zeer charmant! Dartmouth castle was een plek ( net zoals tussen st Mawes en Falmouth) waar aan beide kanten van de rivier een kasteel was en hier werd een ketting gehangen om de vijand tegen te houden. Vanaf het kasteel gaf het een heel helder zicht over de baai en even had ik wel in een jacht willen uitvaren. Terug liepen we het pad/weg boven langs het water naar beneden naar de stad. Vandaag stond Torquay ook nog op het programma, maar er komen nog meer dagen... Even werd het lastig toen wij een camping zochten die niet bestond, maar dat werd snel opgelost, toen we daarna vroegen en gelukkig was er nog een ander 1 km verder.